Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2009

Stagers



Σκέφτηκε κανείς ότι κάποιοι από αυτούς τους ανθρώπους περιμένουν από το πενιχρό μηνιάτικο να φάνε? Ναι, να φάνε.

Πόσο καιρό θα τους πάρει να πάνε στο δημόσιο με μόρια και πόσο καιρό μπορούν να αντέξουν νηστικοί?
Η κοινωνία της εξαθλίωσης αναζητά απέλπιδα την επιβίωση της επόμενης μέρας. Τίποτε παραπάνω, τίποτε λιγότερο.

2 σχόλια:

Βασίλειος Περαντζάκης είπε...

Υπέρ της κατάργηση των Stage ΠΑΝΤΟΥ, κατά της ρεβανσιστικής λογικής του ΠΑΣΟΚ που λέει "την πατήσατε".

typhoon είπε...

Σίγουρα η ευνομία πρέπει να ισχύει παντού. Αλλά να εφαρμοστεί με μια σειρά προτεραιότητας. Ουδέποτε χτίστηκε οικοδόμημα στον κόσμο τούτο ακαριαία. Πάντα μέσα από διαδικασίες και προτεραιότητες.
Αν μη τι άλλο, αυτοί οι άνθρωποι δικαιούνται όπως και όλοι οι άλλοι εργαζόμενοι μία διαδικασία αξιοπρέπειας.
Είναι κι αυτοί πολίτες. Κι όπως ακούσαμε προεκλογικά ο πολίτης είναι μπροστά.
Μήπως, όμως, σε κάποιους διαφεύγει ότι ο πολίτης δεν είναι κάποια πνευματική οντότητα, αλλά αληθινός άνθρωπος με σάρκα και οστά? Μήπως τους διαφεύγει ότι για πολλούς νέους ανθρώπους υπάρχει πλέον θέμα επιβίωσης μέσα σε μία αγορά που η ανεργία έχει εκτοξευθεί στα ύψη?
Μήπως δεν καταλαβαίνουν ότι δεν απευθύνονται κατ' ανάγκη στο γιό τους και την κόρη τους πού τους ταΐζουν στο σπίτι μέχρι τα 35 τους χρόνια?
Αλίμονο στους νέους, λοιπόν, εν έτι 2009?