Αγαπητό μέλος, αγαπητέ φίλε της Νέας Δημοκρατίας,
Στις 29 Νοεμβρίου καλείσαι να εκλέξεις τον νέο πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας μέσω μιας διαδικασίας που δεν εξήγησε την εκλογική κατάρρευση της Νέας Δημοκρατίας και τα αίτιά της. Που παρέκαμψε το μείζον ζήτημα της μη επίλυσης, και της παραπέρα όξυνσης, των μεγάλων προβλημάτων του πολίτη στα χρόνια της Νεοδημοκρατικής διακυβέρνησης.
Οι δύο βασικοί υποψήφιοι πρόεδροι, που διετέλεσαν και υπουργοί της κυβέρνησης Καραμανλή, δεν θεώρησαν σκόπιμο να προσδιορίσουν τους λόγους της πολιτικής αυτής αποτυχίας και να αποδώσουν ευθύνες όπου αναλογούν. Πολύ περισσότερο, οι δύο βασικοί υποψήφιοι δεν αναφέρθηκαν καν σε εκείνα τα περίφημα δυσάρεστα μέτρα που επικαλέστηκε ο Κώστας Καραμανλής για να προσφύγει στις πρόωρες εκλογές, ούτε σε δικές τους προτάσεις για έξοδο της χώρας από τη κρίση.
Η τοποθέτηση της Φιλελεύθερης Συμμαχίας για τις εξελίξεις στη Νέα Δημοκρατία δεν συνιστά αντιδεοντολογική παρέμβαση αλλά αποτελεί δημοκρατική της υποχρέωση που επαναλήφθηκε με ανάλογη ανοικτή επιστολή που εστάλη από την Φιλελεύθερη Συμμαχία στα μέλη και τους φίλους του ΠΑΣΟΚ στις εσωκομματικές εκλογές του 2007. Επιπλέον, η συνεχής επίκληση, από τους υποψήφιους προέδρους της Νέας Δημοκρατίας, της έννοιας του «κοινωνικού φιλελευθερισμού» ως κοινής ιδεολογικής βάσης της Νέας Δημοκρατίας συνιστά άλλον έναν λόγο που δικαιολογεί, αν δεν επιβάλλει, την παρέμβαση της Φιλελεύθερης Συμμαχίας.
Η Φιλελεύθερη Συμμαχία θεωρεί ότι έγινε πλέον φανερό, ότι η αναφορά στον όρο «κοινωνικός φιλελευθερισμός», συνιστά ομολογία έλλειψης οποιασδήποτε ιδεολογίας όσων επικαλούνται τον όρο αυτό. Αυτό αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι ενώ οι υποψήφιοι πρόεδροι της Νέας Δημοκρατίας διακήρυσσαν με ευκολία ότι ο «κοινωνικός φιλελευθερισμός» δεν συνιστά ούτε φιλελευθερισμό αλλά ούτε και σοσιαλδημοκρατία, κανείς τους δεν αισθάνθηκε υποχρεωμένος να δώσει θετική απάντηση στο τι συνιστά πραγματικά η θολή αυτή έννοια…
Όμως η έλλειψη ιδεολογίας έχει το κόστος της, καθώς οδηγεί, τελικά, στην υποταγή κάθε κόμματος στην κυρίαρχη ιδεολογία, όποια και αν είναι αυτή. Στη Νέα Δημοκρατία, η επίκληση του «κοινωνικού φιλελευθερισμού» επιχειρούσε πάντα να συγκαλύψει, εκτός από την ιδεολογική της γύμνια, την αποδοχή του ιδεολογικού μοντέλου που κυριάρχησε στη Ελλάδα της μεταπολίτευσης, δηλαδή της αριστερής ιδεολογίας και του κρατισμού. Αυτή η έλλειψη ιδεολογίας εξηγεί, εν μέρει, την αοριστία, τον λαϊκισμό, τις πολιτικές παλινωδίες, τις υποχωρήσεις και τον τακτικισμό της διακυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή. Μιας διακυβέρνησης που, μπροστά στον φόβο του πολιτικού κόστους, και λόγω της αντικατάστασης της πολιτικής από την επικοινωνία, εγκατέλειψε από νωρίς κάθε μεταρρυθμιστική προσπάθεια οδηγώντας τη χώρα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας και τους πολίτες της στην απελπισία για το αύριο.
Η Φιλελεύθερη Συμμαχία άσκησε οξύτατη κριτική στη διακυβέρνηση Καραμανλή και αντιπρότεινε μέτρα που, αν είχαν υιοθετηθεί, θα έβγαζαν τη χώρα από το σημερινό αδιέξοδο. Τα μέτρα που προτάθηκαν από την Φιλελεύθερη Συμμαχία ήταν βασισμένα στον φιλελευθερισμό και για αυτόν τον λόγο χαρακτηρίζονταν από συνοχή, συμπληρωματικότητα και αποτελεσματικότητα.
Τι είναι ο φιλελευθερισμός;
Ο φιλελευθερισμός αποτελεί την ιδεολογία που, μέσω της Αναγέννησης και του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού, διαμόρφωσε τον Δυτικό πολιτισμό. Ο φιλελευθερισμός, αποτελεί ιδεολογία θεμελιωμένη στην αρχή της ελευθερίας του ατόμου, των ατομικών δικαιωμάτων, της ισονομίας, του κράτους δικαίου και της ανοικτής κοινωνίας. Σε κάθε περίπτωση, ο φιλελευθερισμός δεν είναι μια έννοια που μπορεί να προσαρμόζεται στις εκάστοτε προσωπικές επιλογές κάποιων συντηρητικών πολιτικών στην περιφέρεια της Ευρώπης. Ο φιλελευθερισμός είναι ένα στιβαρό και συνεκτικό σύστημα αξιών, που έχει βαθιά διαχρονική θεμελίωση και εκφράζεται πολιτικά από το Ευρωπαϊκό Φιλελεύθερο Κόμμα (ELDR), του οποίου η Νέα Δημοκρατία δεν είναι μέλος, αλλά αντίπαλος.
Ποιες είναι οι φιλελεύθερες πολιτικές προτάσεις;
Οι φιλελεύθερες πολιτικές προτάσεις είναι αυτές που έχουν υιοθετηθεί από τις ποιο προηγμένες χώρες του κόσμου και στις οποίες οφείλουν την ευημερία τους. Μέτρα όπως η εγκατάλειψη από το κράτος των επιχειρηματικών του δραστηριοτήτων, η ενίσχυσή του όπου χρειάζεται για να ανταποκριθεί στον ρυθμιστικό και ελεγκτικό του ρόλο, η τόνωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, η χαμηλή φορολογία, η επέκταση του δικαιώματος ελεύθερης επιλογής εκπαιδευτικού, ασφαλιστικού, νοσηλευτικού ιδρύματος, η ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και του Κοινοβουλίου από την εκτελεστική εξουσία, η καθολική αποδοχή όλων των ατομικών δικαιωμάτων των πολιτών, η ανανέωση του πολιτικού συστήματος μέσω νέου εκλογικού νόμου, αποτελούν κάποια μέτρα που αν είχαν υλοποιηθεί θα είχαν δώσει λύσεις σε προβλήματα δεκαετιών.
Η Ελληνική κοινωνία, σήμερα περισσότερο από ποτέ, έχει την ανάγκη ενός ισχυρού φιλελεύθερου κόμματος που θα διαχέει τις φιλελεύθερες αξίες στη κοινωνία και θα διεκδικεί την υλοποίηση εκείνων των φιλελεύθερων πολιτικών προτάσεων που θα βγάλουν τη χώρα από τη κρίση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου