Τρίτη 23 Μαρτίου 2010

Η Μέρκελ ανοίγει το Κουτί της Πανδώρας. Ο εργασιομανής και αδιάφθορος Παπανδρέου είναι επικίνδυνα απρόβλεπτος.


Ένα ιδιαίτερα αποκαλυπτικό άρθρο από το NEW EUROPE
Μετάφραση: typhoon

Η Γερμανίδα Καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ στην Μπούντεσταγκ στο Βερολίνο, Γερμανία , 19 Μαρτίου, ANA/EPA/RAINER JENSEN

Η Ελλάδα δεν περιμένει τίποτα από τη συνάντηση κορυφής αυτής της εβδομάδας, από τη στιγμή που η Ευρωπαϊκή ένωση υπό την ηγεσία της Γερμανίδας Καγκελάριου Άγκελας Μέρκελ είναι αποφασισμένη να αφήσει την Ελλάδα να λύσει το πρόβλημά της μόνη της, το οποίο πρόβλημα είναι διπλό:
δηλαδή πρόβλημα ρευστότητς και απαγορευτικών επιτοκίων για να δανειστεί χρήματα για τη ζωσμένη από το έλλειμμα οικονομία της και ταυτόχρονα χρέος που έχει φτάσει σε ωριμότητα και απαιτεί αναχρηματoδότηση. 
Το πραγματικό πρόβλημα, ωστόσο, δεν είναι το χρέος, αλλά το πού θα οδηγήσει την Ευρώπη και το ευρώ αν η κατάσταση ξεφύγει από το έλεγχο. Από θέμα ήσσονος σημασίας για την Ευρώπη, το ελληνικό πρόβλημα ξαφνικά έγινε ένα καθοριστικό δίλημμα για την Ευρωζώνη και παιχνίδι για μεγάλα παιδιά: η κατάρρευση του κοινωνικο-πολιτικού συστήματος της Ελλάδας με πιθανό αποτέλεσμα την ευρύτερη εξάπλωσή του. Η κατάρρευση του ευρώ και του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος είναι πάντα πιθανή, αν δε βρεθεί ένας σοφός δρόμος διαφυγής.

Υπάρχουν δύο βασικοί παίκτες στο παιχνίδι. Η Μέρκελ, η οποία προέρχεται από την...
πρώην Ανατολική Γερμανία, με ότι αυτό συνεπάγεται για την κατανόηση που μπορεί να δείξει σε συμμάχους και εταίρους σύμφωνα με τα δυτικά πρότυπα. Βλέπει το ελληνικό πρόβλημα από τη σκοπιά ενός λογιστή, ή ενός λουθηρανού δικαστή. Ο άλλος παίκτης είναι ο Έλληνας πρωθυπουργός Γιώργος Α. Παπανδρέου, δηλαδή ένας απόφοιτος του Χάρβαρντ, ένας ευφυής πολιτικός, ένα τέλειο "πολιτικό ζώο" σύμφωνα με τον ορισμό του Αριστοτέλη, ο οποίος προέρχεται από μια βαθιά πολιτικοποιημένη χώρα και οικογενειακή παράδοση, αφού ο παππούς του, Γεώργιος, αλλά και ο πατέρας του, Ανδρέας, υπηρέτησαν επί μακρώ ως πρωθυπουργοί σε δύσκολους καιρούς και συνεισέφεραν χαρακτηριστικά στο σχηματισμό της πολιτικής αντίληψης του σύγχρονου Γιώργου. Ο Γιώργος Α. Παπανδρέου έχει δύο χαρακτηριστικά, τα οποία, με δεδομένο το υπόβαθρο που προαναφέρθηκε, τον κάνουν επικίνδυνα απρόβλεπτο. Είναι εργασιομανής, είναι αδιάφθορος και θα μπορούσε να προτάξει ότι δεν έχει τίποτα να χάσει.

Η Γερμανίδα Καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ ξεκαθάρισε τη θέση της. Ούτε διευκόλυνση, ούτε κατανόηση σε μία ευρωπαϊκή λύση στο ελληνικό πρόβλημα, αν και είναι ευρωπαϊκό πολιτικό πρόβλημα. Αντιθέτως, μίλησε για τη δυνατότητα αποκλεισμού κάποιων χωρών από την ευρωζώνη, δείχνοντας έμμεσα την Ελλάδα. Τεχνικά, αυτό δεν είναι δυνατό αφού δεν προβλέπεται από τις Συνθήκες της Ε.Ε. Ωστόσο, κάποιοι επιτελείς στη Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Κομισιόν) σκέφτονται ότι αν η Ελλάδα παραπεμφθεί στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο με την κατηγορία ότι έστειλε ψευδή στοιχεία όταν εντάχθηκε στην Ευρωζώνη, τότε θα μπορούσε το δικαστήριο να αναστείλει τη συμμετοχή της Ελλάδας.
Το να χρησιμοποιηθεί βέβαια το δικαστήριο για την υπόθεση αυτή θα μπορούσε να αποδειχθεί κρίσιμο σφάλμα, αφού οι υπηρεσίες της Κομισιόν, δηλαδή τα πιο καλοπληρωμένα υψηλών προσόντων διευθυντικά στελέχη στον κόσμο, θα πρέπει τότε να παραδεχτούν ότι εξαπατήθηκαν από τους Έλληνες πολιτικούς υπαλλήλους. Επιπλέον, η Ελλάδα θα μπορούσε να αποδειξει με μάρτυρες πέραν κάθε υποψίας ότι όταν έκανε αίτηση εισόδου στην Ευρωζώνη δεν παρουσίασε τα δικά της στοιχεία, αλλά αυτά που αποδεχόντουσαν ως αληθινά στοιχεία οι αρμόδιες για την έγκριση ευρωπαϊκές υπηρεσίες. 
Αυτή είναι συνήθης πρακτική της Κομισιόν όταν θέλει να πολιτικοποιήσει κάποια τεχνικά θέματα και στη διακριτική ευχέρια των εξουσιών της. Πράγματι, όχι πολύ παλιότερα, δηλαδή στα μέσα του περασμένου Οκτωβρίου, όταν ο νέος Υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας συναντήθηκε με τον Επίτροπο Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων Χοακίν Αλμούνια για πρώτη φορά, του είχε δοθεί από τις υπηρεσίες της Κομισιόν το νούμερο 12,7% για να το παρουσιάσει ως έλλειμμα της Ελλάδας και όντως έτσι έπραξε. Κάτω από τις παρούσες συνθήκες, δηλαδή αντιλαμβανόμενοι ότι η πολιτική συνοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην παρούσα φάση είναι οριακή, το να χρησιμοποιήσουν το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για κάτι τέτοιο θα ήταν ισοδύναμο με καθαρή αυτοκτονία.

Η δυνατότητα της Ελλάδας για αίτηση στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) θα μπορούσε να είναι ο καλύτερος δυνατός τρόπος ώστε η Ελλάδα να λύσει το πρόβλημα του χρέους της με ήπιους όρους. Επιπλέον, η Ελλάδα θα εξαναγκαστεί από το Ταμείο να απελευθερώσει πλήρως την αγορά εργασίας και να ανοίξει όλα τα "κλειστά" επαγγέλματα, αποκτώντας έτσι ανταγωνιστικότητα πολύ υψηλών επιπέδων. Αυτό δε μπορεί ούτε η Ε.Ε. να το υπαγορεύσει, ούτε η ίδια η Ελλάδα να το επιβάλει με δικές της πρωτοβουλίες. Οι Έλληνες είναι ένας σκληρά εργαζόμενος λαός με εξαιρετικές εφευρετικές ικανότητες όταν οσμίζεται κέρδος και θα μπορούσε να κάνει θαύματα σε ένα περιβάλλον ελεύθερου ανταγωνισμού.
Αυτό θα μπορούσε να βγάλει τη χώρα από τη στασιμότητα και να την οδηγήσει σε εξαιρετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. 
Όμως, αν η Ελλάδα προσφύγει στο ΔΝΤ θα ήταν πολιτική καταστροφή για την Ευρωζώνη. Οι Αμερικανοί θα επιστρέψουν στη Νοτιοανατολική Ευρώπη με πολιτικό ρόλο στην καρδιά μίας κεντρικής χώρας για την περιοχή, κάνοντας το Γάλλο Πρόεδρο Νικολά Σαρκοζύ να παραπαίει, καθώς ο "φίλος" του διευθυντής του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρως-Καν θα βάζει το χέρι του βαθιά μέσα στην πίτα της ευρωζώνης.

Δεν υπάρχουν σχόλια: