1915
2010
Σχόλιο typhoon: Αναζητήστε ομοιότητες και διαφορές στις παραπάνω φωτογραφίες, με κοντά έναν αιώνα διαφορά.
Αλήθεια, τι είναι αυτό που μας φταίει πραγματικά στην εποχή μας?
Μήπως μάς λείπει η ουσία και εμείς καταγγέλλουμε την εμφάνιση?
Μήπως μάς φταίει ο γάιδαρος κι εμείς βαράμε το σαμάρι?
Λέω, μήπως?
2 σχόλια:
από τον επίλογο του βιβλίου"Αβέρωφ το Πλοίο που άλλαξε την Ιστορία" του Γεωργίου Π.Κρέμου (του οποίου θα τρίζουν τα κόκκαλα στον τάφο με τα καμώματα του εφοπλυσταριού όπως ο ίδιος το αποκαλούσε) αντιγράφω : τότε ο αθυρόστομος ναύαρχος (Π.Κουντουριώτης) απήντησε αγριεμένα: "Εγώ, ρέ, εκείνες τις στιγμές έβλεπα επάνω από τους δυό κάβους των Στενών από τη μιά μεριά τη μορφή του πάππου μου και από την άλλη του Ανδρέα Μιαούλη να μου γνέφουν να πλησιάσω, εσύ θα γύριζες πίσω"
Αναρωτιέμαι άραγε οι βελουδογέννητοι γόνοι των εφοπλυστικών οικογενειών τί σκέφτονταν όταν κατέλαβαν το απόρθητο θωρηκτό με τα 5000 ευρώ τους, σκέφτονταν άραγε τις offshore τους, σκέφτονταν άραγε τις αφορολόγητες καταθέσεις τους στους φορολογικούς παραδείσους, σκέφτοναν άραγε τον επόμενο λογαριασμό του σέρβις της aston martin των 400.000 ευρώ?
Τους χαρίζω αυτές τις σκέψεις, τους χαρίζω την ανούσια και ανόητη ζωή τους, τους χαρίζω την χλιδή τους και τους δηλώνω εν ονόματι όλων μας ότι μπορούν να αγοράσουν τα κειμήλιά μας (έστω να τα νοικιάσουν), μπορούν να αγοράσουν την ανοχή μας στα καμώματά τους, αλλά όμως η ιστορία θα τους ξεχάσει συντομότατα, δεν θα ξεχάσει ούτε τον Κουντουριώτη, ούτε το Αβέρωφ. Γράφοντας δε αυτά τα λόγια κάτω από την στέγη του ελλενίτ που τώρα πιά σκεπάζει την ιστορία μου και την ιστορία της οικογένειάς μου που έδωσε ποταμούς αίματος (απελευθέρωση, Βαλκανικοί, ΕΑΜ, αντίσταση) για αυτό τον τόπο πολύ πρίν οι Πατίστες και λοιποί "καναλοπρόβλητοι τηλεαστέρες του τίποτα" αποκτήσουν θέση στο στάρ σύστεμ της νεοελληνικής καρακιτσαρίας σκέφτομαι πλέον ότι η Ελληνική πραγματικότητα απέκτησε έναν καινούργιο όρο... όταν θα θέλουμε να πούμε με άλλο τρόπο την λέξη ξεφτίλα θα λέμε Πατίστας. Αυτό το κερδίσατε αγαπητοί μου επαξίως και θα σας ακολουθεί σε όλη σας την ζωή. Μπράβο και περιμένουμε και καλύτερα ... από τους απογόνους σας...
Ιωνας Κωνσταντίνου
Αγαπητέ Ίων,
Είμαστε μια χώρα που εδώ και χρόνια βαδίζει από ήττα σε ήττα, από την ταπείνωση στον ξεπεσμό. Δεν αξίζει στον τιμημένο λαό μας τέτοια μοίρα. Η ιστορία μας έχει γίνει το τελευταίο καταφύγιο θάρρους και ελπίδας. Το βλέπω, το καταλαβαίνω, το κατανοώ.
Και ακόμα περισσότερο βλέπω ότι κάποιοι των δήθεν ανώτερων στρωμάτων της κοινωνίας μας δεν καταλαβαίνουν τι συμβαίνει στην ευρύτερη κοινωνία μέσα στην οποία ζουν και αναπνέουν, ενώ με παροιμιώδη ανεμελιά προκαλούν το κοινό αίσθημα προσβάλλοντας το αποκούμπι του κουράγιου μας, της αξιοπρέπειας και της υπερηφάνειας μας.
Η αλήθεια είναι ότι διάγουμε μία περίοδο που μοιάζει με περίοδο θρήνου και κανείς μας δε θα ήθελε να δει ένα ξεφάντωμα, ένα "πάρτι" πάνω σε ένα σύμβολο νίκης και ηθικής - είναι σα να έχεις πένθος και κάποιοι να γλεντάνε μέσα στο σπίτι σου - είναι η εσχάτη "ύβρις" δεδομένων των συνθηκών και των καταστάσεων.
Σε άλλες εποχές, με άλλο πνεύμα και με τον αέρα μιας λαμπρής νίκης που θα είχε επιτύχει η χώρα, θα μπορούσαμε όλοι μαζί να κάναμε γλέντι τρικούβερτο για να το γιορτάσουμε ακόμα και πάνω στο θωρηκτό Αβέρωφ.
Αλλά όχι τώρα. Τώρα είναι ασέβεια σε όλα αυτά που εκπροσωπεί το Αβέρωφ στα μάτια των Ελλήνων.
Αυτό ήταν και το μήνυμα του κειμένου τούτης της ανάρτησης.
Δημοσίευση σχολίου