Υπάρχει Κανείς που Θέλει να Διασωθεί η Ελλάδα?

- από το tyxaios.blogspot.com

Παράξενο ερώτημα σου θέτω σήμερα αγαπητέ μου αναγνώστη. Εσύ, υποτίθεται, ότι βλέπεις και ακούς καθημερινά γύρω σου ένα τσούρμο τεχνοκρατών, πολιτικών, δημοσιογράφων ή και απλών ανθρώπων που όλοι έχουν άποψη, όλοι δείχνουν τη βούληση ή την πίστη τους ότι η χώρα μπορεί ή πρέπει ή τελικά θα διασωθεί. Αν ψάξεις στις δηλώσεις ακόμη και ξένων πολιτικών ή παραγόντων ίσως διακρίνεις ανάλογα ψήγματα - τουλάχιστον στην επιφάνεια - στις δηλώσεις τους. Είναι όμως έτσι;
    
Ας εξετάσουμε λίγο πιο βαθιά την πραγματικότητα, "τεμαχίζοντας" νοητά το κοινωνικό σώμα.

Θέλουν ας πούμε οι πολιτικοί μας να διασωθεί η χώρα; 

Αν πραγματικά ήθελαν δεν θα ήταν όλοι γύρω από ένα τραπέζι - ομόθυμοι - στον κοινό στόχο, αντί να ασχολούνται ποιος θα βγει δήμαρχος στην Άνω Ραχούλα; Μάλιστα να σου θυμίσω ότι αυτά λαμβάνουν χώρα μόλις πριν τις καταιγιστικές και δυσμενέστερες, όπως όλα δείχνουν, εξελίξεις στα άραχλα οικονομικά μας.

Θέλει το ΠΑΣΟΚ; Μα αυτοί έβαλαν το δίλημμα πως ή ψηφίζουμε για δήμαρχο δικό τους ή πάμε σε εκλογές και "γαία πυρί μειχθήτω".

Θέλει η Νέα Δημοκρατία; Μα αυτοί προκειμένου να εδραιωθεί ο Σαμαράς μας πέταξαν ένα κενό πρόγραμμα, ένα "αντι-Μνημόνιο", εκμεταλλευόμενοι τη μιζέρια και την οργή του εκλογικού σώματος.

Θέλει το ΚΚΕ; Αυτοί υπερασπίζονται ακόμη ουτοπικές ιδεολογικές σταθερές, προσβλέποντας τελικά στην πλήρη κατάρρευση του συστήματος όπως το ξέρουμε, αγνοώντας επιδεικτικά την ιστορική πραγματικότητα.

Θέλει το ΛΑΟΣ; Μα αν η χώρα πάει καλά, η ανάγκη για οικουμενική Κυβέρνηση θα εκλείψει και μαζί της τα όνειρα του κ. Καρατζαφέρη να ανέβει τις σκάλες της πολιτικής ιεραρχίας.

Θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ; Αν δεν κάνω λάθος αυτοί υποστηρίζουν την άποψη να μην πληρωθούν οι πιστωτές μας, αγνοώντας πως μεταξύ των μεγάλων πιστωτών μας είμαστε κι όλοι εμείς μέσω των τραπεζών και των -πολύπαθων- ασφαλιστικών μας  ταμείων. Για να μην αναφέρω την αμφίσημη - εσκεμμένα - στάση του απέναντι στη βία.

Θέλουν τα μικρότερα κόμματα και πολιτικά σχήματα; Τα περισσότερα αποτελούν οχήματα προσωπικών φιλοδοξιών των αρχηγών τους.

Θέλουν οι ακροδεξιοί ή ακροαριστεροί; Μα αυτοί απαντούν με τη βία, χαμένοι στις μεταφυσικές κοσμοθεωρίες τους περί "Νέας Τάξης", αποσταθεροποιώντας και τις τελευταίες νησίδες κοινωνικής ηρεμίας.

Θέλουν οι δημόσιοι υπάλληλοι ή αυτοί των ΔΕΚΟ; Μα αυτοί αρνούνται την παράδοση των προνομίων τους εις βάρος των υπολοίπων, ταυτίζοντας "πονηρά" την εργασία τους με το κοινωφελές -υποτίθεται - όπερ και "εθνικό" έργο.

Θέλουν οι συνταξιούχοι; Ούτε αυτοί αναλογίζονται πως είναι αδύνατον να παίρνεις 1500 ευρώ σύνταξη το μήνα - καταναλώνοντας τις εισφορές των νέων εργαζομένων - έχοντας καταβάλλει εισφορές από καθόλου, εισφοροδιαφεύγοντας, έως το πολύ 500 ευρώ μηνιαίως.

Θέλουν οι ελεύθεροι επαγγελματίες; Τότε γιατί αρνούνται την πλήρη απελευθέρωση των επαγγελμάτων τους, στηρίζοντας τη "σοβιετοποίηση" της ελληνικής οικονομίας, ενώ παράλληλα "χαϊδεύουν" μια διεφθαρμένη δημόσια διοίκηση αποφεύγοντας τον απογαλακτισμό τους από το "άρρωστο" κρατικό χρήμα;

Θέλουν οι ιδιωτικοί υπάλληλοι; Μα υπάρχουν όντως αυτοί, ή είναι στην πλειοψηφία τους υποψήφιοι δημόσιοι; Από την άλλη, αρνούνται να προτείνουν και να εφαρμόσουν πρακτικές για τη στήριξη της επιχείρησης που εργάζονται. Αρνούνται να μπουν στη λογική ότι ο μισθός υπάρχει όταν υπάρχει και η επιχείρηση, ανδρωμένοι στα νάματα του παλαιο-ΠΑΣΟΚικού "σοσιαλισμού".

Θέλουν οι πλούσιοι - όσοι απέμειναν - αυτής της χώρας; Μα αυτοί έχουν ήδη ποντάρει στην χρεωκοπία και περιμένουν τα κέρδη τους.

Θέλουν οι φτωχοί; Αυτοί προσδοκούν την κρατική χρεωκοπία ως "εκδίκηση" για την αδικία που υφίστανται για χρόνια.

Θέλει το ΔΝΤ και η Τρόικα; Το πιθανότερο είναι πως αυτοί το μόνο που επιδιώκουν είναι η εξασφάλιση των τόκων και των κεφαλαίων τους.

Θέλουν οι - άλλοτε - κραταιοί σύμμαχοί και φίλοι μας, ΗΠΑ και Ευρώπη; Μα αυτοί μας παράτησαν στο έλεος των αγορών την κρίσιμη ώρα και μάλλον δεν θα έχουν πρόβλημα να το επαναλάβουν, απασχολούμενοι με τα δικά τους μεγάλα προβλήματα.

Θέλουν οι Ρώσοι; Ο Πούτιν μας συνέστησε να πάμε καρφί στο ΔΝΤ.

Θέλουν οι Κινέζοι; Δεν θα τους "χαλούσε" να επενδύουν - ουσιαστικά να αγοράζουν κοψοχρονιά - σε μια χρεωκοπημένη χώρα με εξαθλιωμένους εργαζόμενους, όπως άλλωστε προτάσσει και το δικό τους μοντέλο παραγωγικότητας.

Θέλουν οι Τούρκοι μήπως; Άστο αυτό το έβαλα για να γελάσουμε.

Θέλουν οι Κύπριοι αδελφοί; Μήπως συνέδραμαν έμπρακτα στις δύσκολες ώρες του έθνους; Τους είδε κανείς;

Θέλουν οι ομογενείς; Μα αυτοί πρώτοι προτιμούν να επενδύσουν στη Ζουαζιλάνδη παρά στη χώρα τους.

Θέλουν οι νέοι; Αυτοί μεταναστεύουν για μια καλύτερη τύχη.

Θέλουν οι γέροι; Αυτοί αγωνίζονται να διατηρήσουν - τα πενιχρά αλλά στο σύνολο ακριβά - κεκτημένα τους, αρνούμενοι κάθε αλλαγή.

Θέλουν οι πολίτες; Μα αυτοί δεν ψήφισαν καν στις εκλογές, ωσάν να αφορά μια άλλη χώρα ό,τι συμβαίνει.
         
Τελικά υπάρχει κανείς - στατιστικά μιλώντας κι όχι ατομικά - υπό την έννοια αν υπάρχει κάποια κοινωνική, επαγγελματική ή άλλη τάξη στη μεγάλη πλειοψηφία της και - επαναλαμβάνω- ατομικά βεβαίως, που να θέλει επίμονα και πραγματικά να διασωθεί η Ελλάδα; Υπάρχει κάποια ομάδα που να προτάσσει το εθνικό συμφέρον πάνω από το ατομικό ή το ταξικό; Υπάρχει κανείς που να μη θέλει να εμφανισθεί ως "σωτήρας" για τη δική του πολιτική ή ιστορική υστεροφημία, αλλά να εργάζεται πράγματι για την εθνική σωτηρία;

Τελικά μήπως όλοι, μα όλοι, φανερά ή κρυφά, δεν την θέλουμε αυτήν την Ελλάδα;

Σχόλιο typhoon: Εμείς δε συμπεριλαμβανόμαστε σε καμία από τις παραπάνω κατηγορίες, αφού έτσι κι αλλιώς είμαστε διαδικτυακές εικονικές οντότητες. Ως φυσικές οντότητες στην αληθινή κοινωνία, όμως,  είναι αδύνατο να μην μας πιάσει κάτι από τα παραπάνω. Ε, λοιπόν, ο "Τυχαίος" έχει δίκιο για το "φαίνεσθαι", αλλά είναι αδύνατο να περιγράψει το σώψυχο "είναι" της κάθε σιωπηρής μειοψηφίας (αλήθεια μήπως είναι πλειοψηφία?) μέσα σε κάθε μία από τις παραπάνω κοινωνικές ομάδες. Εντέλει, μήπως το πρόβλημα είναι ότι όλοι εμείς παραδώσαμε  απαθώς την εξουσία στους φωνακλάδες και στους αυτάρεσκους εγωπαθείς, ή με άλλα λόγια στους καλύτερους υπηρέτες των συστημικών συμφερόντων?