ΑΠΕΙΛΗΣΕ ο Βόλφγκανγκ Σόιµπλε την Ανγκελα Μέρκελ ότι θα παραιτηθεί; Αυτό αποκάλυψε ο Ολι Ρεν στους συναδέλφους του στο Κολέγιο των Επιτρόπων.
ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ φαίνεται παράξενο, η ελληνική κρίση έχει προκαλέσει µεγαλύτερη αναστάτωση στους πολιτικούς κύκλους του Βερολίνου παρά της Αθήνας. Και φαίνεται πως έχει δηµιουργήσει τριγµούς στη γερµανική κυβέρνηση, αλλά και στη συγκυβέρνηση µε τους Φιλελεύθερους. Κάποιοι - αθεράπευτα αφελείς και επιπόλαια αισιόδοξοι - θεωρούν ότι µετά τις εκλογές σε Βόρεια Ρηνανία - Βεστφαλία στις 9 Μαΐου η Μέρκελ θα πάρει διαζύγιο από τον Βεστερβέλε. Και ότι θα αναστηθεί ο «µεγάλος συνασπισµός» µε τους Σοσιαλδηµοκράτες που θεωρούνται πιο φιλοευρωπαίοι - άρα πιο ευνοϊκοί για µας. Δεν ήταν ο προκάτοχος του Σόιµπλε στο υπουργείο Οικονοµικών, ο σοσιαλδηµοκράτης Πέερ Στάινµπρουκ που είχε τελειώσει το θέµα της Ελλάδας πέρσι τον Φεβρουάριο µε µια ξερή δήλωση πως δεν θα χρεοκοπήσουµε; Το σπρεντ είχε πέσει σε µια νύχτα.
ΩΡΑΙΑ - ΚΑΙ κάπως φαντασιακά - όλα αυτά. Γιατί η δήλωση Στάινµπρουκ έβαλε άνω τελεία στην ελληνική κρίση. Την τελεία, κατά πώς φαίνεται, δεν θα τη βάλει ο Σόιµπλε, αλλά το ΔΝΤ. Παρ’όλα αυτά, ο υπουργός Οικονοµικών έχει λειάνει σιγά σιγά το µήνυµά του. Οχι, δεν έγινε φιλέλληνας - ούτε είναι, άλλωστε, εκεί το θέµα. Απλώς εξηγεί σιγά σιγά πως η διάσωση της Ελλάδας δεν είναι προς όφελος των - άσωτων - Ελλήνων, αλλά των Γερµανών φορολογουµένων. Δεδοµένης της διασύνδεσης της χώρας µας µε το ευρωπαϊκό χρηµατοπιστωτικό σύστηµα, οι ζηµιές µπορεί να είναι κανένα τρισ. Αφήστε τον κίνδυνο ενός ντόµινο που θα συµπαρασύρει Πορτογαλίες, Ισπανίες και το ευρώ. Ο Σόιµπλε µπορεί να θυµίζει τη Λίµαν που την άφησαν να χρεοκοπήσει και µετά δεν µπορούσαν να τα µαζέψουν. Ωστόσο, η Ελλάδα µοιάζει περισσότερο µε την ΑΙG. Την ασφαλιστική που είχε καλύψει τα πάσης φύσεως δοµηµένα και παράγωγα που «έσκασαν» το 2008 κι αν δεν την ξεχρέωνε το αµερικανικό δηµόσιο, θα είχε πάρει µαζί της στον πάτο όλο το διεθνές χρηµατοοικονοµικό σύστηµα.
ΣΤΗ ΣΚΛΗΡΗ φυσιογνωµία του υπουργού Οικονοµικών του Βερολίνου καθρεφτίζεται το ψάξιµο που κάνει στην ψυχή της η γερµανική ελίτ. Τα διλήµµατά της απέναντι στην άσωτη Ελλάδα δεν είναι διαφορετικά από τα διλήµµατα των κυβερνήσεων ΗΠΑ, Βρετανίας και Ευρώπης πριν από δύο χρόνια µπρος στο ναυάγιο των τραπεζών. Τις έσωσαν µε βαριά καρδιά, ξέροντας πως πάλι τα ίδια θα κάνουν.
Μεταξύ µας, το ίδιο ισχύει και για εµάς.
ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ φαίνεται παράξενο, η ελληνική κρίση έχει προκαλέσει µεγαλύτερη αναστάτωση στους πολιτικούς κύκλους του Βερολίνου παρά της Αθήνας. Και φαίνεται πως έχει δηµιουργήσει τριγµούς στη γερµανική κυβέρνηση, αλλά και στη συγκυβέρνηση µε τους Φιλελεύθερους. Κάποιοι - αθεράπευτα αφελείς και επιπόλαια αισιόδοξοι - θεωρούν ότι µετά τις εκλογές σε Βόρεια Ρηνανία - Βεστφαλία στις 9 Μαΐου η Μέρκελ θα πάρει διαζύγιο από τον Βεστερβέλε. Και ότι θα αναστηθεί ο «µεγάλος συνασπισµός» µε τους Σοσιαλδηµοκράτες που θεωρούνται πιο φιλοευρωπαίοι - άρα πιο ευνοϊκοί για µας. Δεν ήταν ο προκάτοχος του Σόιµπλε στο υπουργείο Οικονοµικών, ο σοσιαλδηµοκράτης Πέερ Στάινµπρουκ που είχε τελειώσει το θέµα της Ελλάδας πέρσι τον Φεβρουάριο µε µια ξερή δήλωση πως δεν θα χρεοκοπήσουµε; Το σπρεντ είχε πέσει σε µια νύχτα.
ΩΡΑΙΑ - ΚΑΙ κάπως φαντασιακά - όλα αυτά. Γιατί η δήλωση Στάινµπρουκ έβαλε άνω τελεία στην ελληνική κρίση. Την τελεία, κατά πώς φαίνεται, δεν θα τη βάλει ο Σόιµπλε, αλλά το ΔΝΤ. Παρ’όλα αυτά, ο υπουργός Οικονοµικών έχει λειάνει σιγά σιγά το µήνυµά του. Οχι, δεν έγινε φιλέλληνας - ούτε είναι, άλλωστε, εκεί το θέµα. Απλώς εξηγεί σιγά σιγά πως η διάσωση της Ελλάδας δεν είναι προς όφελος των - άσωτων - Ελλήνων, αλλά των Γερµανών φορολογουµένων. Δεδοµένης της διασύνδεσης της χώρας µας µε το ευρωπαϊκό χρηµατοπιστωτικό σύστηµα, οι ζηµιές µπορεί να είναι κανένα τρισ. Αφήστε τον κίνδυνο ενός ντόµινο που θα συµπαρασύρει Πορτογαλίες, Ισπανίες και το ευρώ. Ο Σόιµπλε µπορεί να θυµίζει τη Λίµαν που την άφησαν να χρεοκοπήσει και µετά δεν µπορούσαν να τα µαζέψουν. Ωστόσο, η Ελλάδα µοιάζει περισσότερο µε την ΑΙG. Την ασφαλιστική που είχε καλύψει τα πάσης φύσεως δοµηµένα και παράγωγα που «έσκασαν» το 2008 κι αν δεν την ξεχρέωνε το αµερικανικό δηµόσιο, θα είχε πάρει µαζί της στον πάτο όλο το διεθνές χρηµατοοικονοµικό σύστηµα.
ΣΤΗ ΣΚΛΗΡΗ φυσιογνωµία του υπουργού Οικονοµικών του Βερολίνου καθρεφτίζεται το ψάξιµο που κάνει στην ψυχή της η γερµανική ελίτ. Τα διλήµµατά της απέναντι στην άσωτη Ελλάδα δεν είναι διαφορετικά από τα διλήµµατα των κυβερνήσεων ΗΠΑ, Βρετανίας και Ευρώπης πριν από δύο χρόνια µπρος στο ναυάγιο των τραπεζών. Τις έσωσαν µε βαριά καρδιά, ξέροντας πως πάλι τα ίδια θα κάνουν.
Μεταξύ µας, το ίδιο ισχύει και για εµάς.
Του Δηµήτρη Μητρόπουλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου