- από το papaioannou.wordpress.com
Νομίζω ότι οι παραδοσιακές τάξεις που πρόβαλαν από την Γαλλική επανάσταση και έπειτα και οι σχετικές προσεγγίσεις και ιδεολογικά σχήματα χρεοκόπησαν στο τελευταίο τέταρτο του 20ου αιώνα με την πτώση του υπαρκτού.
Από εκεί προέβαλαν δυο τάξεις παγκόσμιας δυναμικής και δυνατοτήτων πέριξ των οποίων πρέπει να στηθεί ένας προβληματισμός για τα Ιστορικά ζητούμενα ενός ενδεχομένου νέου ταξικού αγώνα που θα συνεχίσει την Ιστορία.
Η μια τάξη είναι σαφώς η τάξη των δημιουργών η οποία παράγει τα πάντα και αφόρα κάθε είδους επαγγελματία παραγωγό και κάθε έναν που δουλεύει στην παραγωγική διαδικασία και στην πραγματική οικονομία.
Και στην άλλη πλευρά βρίσκεται η τάξη των παρασίτων. Γενικά παράσιτο στη Βιολογία χαρακτηρίζεται οργανισμός (ζωικός ή φυτικός) που ζει και αναπτύσσεται μαζί και σε βάρος άλλου οργανισμού, που χαρακτηρίζεται ξενιστής, από τον οποίο και τρέφεται με τις απαραίτητες θρεπτικές ουσίες. Τα παράσιτα μεταβολίζουν τον παραγόμενου πλούτο δίνοντας του πλασματική προστιθεμένη αξία και με αυτό τον τρόπο βγάζουν το κέρδος τους.
Η τάξη των παρασίτων έχει ήδη διαρθρωθεί σε δομές όπως: G20, κράτη, ΕΕ, με τις οποίες συντονίζει την δράση της σε παγκόσμιο επίπεδο και μάλιστα χωρίς απάντηση καθώς η τάξη των δημιουργών δεν έχει ακόμη γίνει συνείδηση.
Η τάξη των Δημιουργών πρέπει να οριοθετηθεί με ακρίβεια, να συναντηθεί σε παγκόσμιο επίπεδο και να δημιουργήσει την δική της αφήγηση της Ιστορίας.
Μια αφήγηση τόσο Υπερεθνική όσο και οι αγορές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου