Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2009

Κ. Γαβράς: «Οι έξω μιλάνε άσχημα για μας»

- το είδα στο www.foreignpress-gr.com

Συνέντευξη στον ΧΡ. ΜΠΙΚΑΤΖΙΚ


«Ελπίζω να βγει κάτι θετικό για την Ελλάδα. Εξω, μιλάνε άσχημα για τη χώρα. Και έχουν άδικο», δηλώνει φανερά ενοχλημένος στην «Κ.Ε.» ο σκηνοθέτης Κώστας Γαβράς, ο οποίος θα προεδρεύσει στο Φόρουμ της Κοινωνίας των Πολιτών αύριο και μεθαύριο.
Οι ευαισθησίες του για το φαινόμενο της μετανάστευσης είναι γνωστές πανευρωπαϊκά. Και όχι μόνο λόγω της ταινίας του «Παράδεισος στη Δύση», όπου πραγματεύεται τη ζωή ενός νέου, του Ελία, που αναζητά μία νέα ζωή, σε μία καινούρια γι' αυτόν πατρίδα.
* Μπορεί να υπάρξει ουσιαστικό αποτέλεσμα από παρόμοιου τύπου διεθνείς συναντήσεις;
- Είναι απαραίτητες. Θα δοθούν ιδέες που θα φτάσουν στις Αρχές όλου του κόσμου και, ύστερα, εκείνες θα εξετάσουν το πώς θα ενεργήσουν. Ελπίζω πάντως να βγει κάτι θετικό για τη χώρα μας. Εξω μιλάνε άσχημα για μας. Και έχουν άδικο. Ελπίζω ότι στο Φόρουμ θα πούνε ότι βγήκε κάτι θετικό από την Ελλάδα. Ουσιαστικά, αυτό με ενδιαφέρει.
* Μπορούμε να ελπίζουμε σε εξεύρεση λύσεων;
- Πρέπει. Είναι απαραίτητο. Η μετανάστευση υπάρχει χιλιάδες χρόνια τώρα. Και όσο πάει, το φαινόμενο θα γίνεται πιο έντονο. Η φτώχεια και η δυστυχία στον κόσμο είναι τόσο μεγάλες, που οι άνθρωποι θα προσπαθούν να πηγαίνουν κάπου αλλού, όπου τα πράγματα είναι καλύτερα. Ως άτομα, δεν μπορούμε να δώσουμε λύσεις. Μπορούμε να βοηθήσουμε μερικώς. Οριστικές λύσεις δίνουν μόνο οι αρχές. Ενας στόχος, για παράδειγμα, θα ήταν να βοηθηθούν οι χώρες από όπου προέρχονται. Δεν έχει γίνει τίποτα, γι' αυτό και συνεχίζουν να έρχονται κατά κύματα.
* Η αθρόα εισδοχή δημιουργεί φαινόμενα ξενοφοβίας και ρατσισμού στις κοινωνίες υποδοχής;
- Πριν από όλα πρέπει να τους σεβόμαστε. Να μην τους χρησιμοποιούμε σαν σκλάβους. Να μη τους θεωρούμε εχθρούς. Γιατί, βεβαίως, τους εκμεταλλευόμαστε παντού, είτε είναι νόμιμοι είτε παράνομοι.
* Πόσους μετανάστες μπορεί να δεχτεί η Ευρώπη;
- Η Ευρώπη έχει γίνει με τους μετανάστες. Οι Ευρωπαίοι δεν γεννούν πλέον παιδιά. Η δυνατότητα (αποδοχής) υπάρχει. Δεν μπορούμε όμως να τους δεχτούμε όλους. Θα θυμίσω τα λόγια του Μισέλ Ροκάρ: «Δεν μπορούμε να δεχτούμε όλη τη μιζέρια του κόσμου. Πρέπει να δεχτούμε ένα μέρος. Το μέρος που μπορούμε...». Αυτή είναι η αλήθεια.


Δημοσιεύθηκε στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία

Δεν υπάρχουν σχόλια: